ویزای توریستی امریکا

شنبه 7 ژوئن 2025 - 13:20
مطالعه

انواع ویزا های توریستی امریکا

شنبه 17 خرداد 1404 

مدت: 5 دقیقه, 11 ثانیه

سفر به ایالات متحده آمریکا و تماشای جاذبه‌های آن برای بسیاری از ایرانیان یک رؤیاست. اما برای تحقق این رؤیا، پیش از هر چیز نیاز به گرفتن ویزای توریستی آمریکا (ویزای B2) دارید. فرآیند اخذ این ویزا برای ایرانیان داخل کشور به دلیل نبود سفارت آمریکا در ایران، پیچیدگی‌ها و مراحلی ویژه دارد؛ از سفر به کشور ثالث برای مصاحبه گرفته تا اثبات تمکن مالی و وابستگی به وطن. نگران نباشید! در این راهنمای جامع سعی کرده‌ایم به زبان ساده و لحن دوستانه تمام نکات ضروری را بیان کنیم. شما در ادامه با تعریف و انواع ویزای B1/B2، شرایط و مدارک لازم، هزینه‌ها، نحوه تکمیل فرم DS-160، گرفتن وقت سفارت آمریکا در کشورهای همسایه، مراحل مصاحبه ویزا، اهمیت داشتن یا نداشتن دعوت‌نامه، دلایل رایج ریجکتی (رد شدن ویزا) و راهکارهای جلوگیری و رفع آن، مدت زمان صدور و اعتبار ویزا و تغییرات جدید قوانین در سال ۲۰۲۵ آشنا خواهید شد. در متن مقاله رهنماویزا، بخش‌هایی که ماهیت تخصصی دارند با دقت و جزئیات توضیح داده شده‌اند و در بخش‌های عمومی‌تر با لحنی صمیمی راهنمایی شده‌است. همچنین در طول متن به نقش موسسه مهاجرتی رهنما ویزا در تسهیل این فرآیند اشاره کرده‌ایم و در پایان نیز یک دعوت به اقدام برای دریافت مشاوره از کارشناسان این موسسه قرار دارد. اگر قصد دارید در سال ۲۰۲۵ به عنوان یک توریست ایرانی به آمریکا سفر کنید، با ما همراه باشید تا تمام آنچه نیاز است بدانید را فرا بگیرید.

سفر توریستی به آمریکا

ویزای توریستی آمریکا (B2) چیست؟

ویزای توریستی آمریکا که به عنوان ویزای بازدیدکننده یا ویزای B2 نیز شناخته می‌شود، یک ویزای غیرمهاجرتی برای اقامت کوتاه‌مدت در ایالات متحده است. این ویزا به افرادی داده می‌شود که قصد سفر موقتی به آمریکا را برای گردش و تفریح، دیدار با خانواده و دوستان، شرکت در رویدادهای اجتماعی یا حتی دریافت خدمات پزشکی دارند. دارندگان ویزای توریستی معمولاً مجاز هستند حداکثر تا ۶ ماه در هر بار ورود در آمریکا اقامت داشته باشند (مدت دقیق اقامت را مأمور مرزبانی آمریکا هنگام ورود مشخص می‌کند). توجه داشته باشید که با ویزای توریستی اجازه کار یا تحصیل در آمریکا را ندارید و باید صرفاً به اموری بپردازید که ماهیت تفریحی، توریستی یا بازدید کوتاه‌مدت دارند.

از آنجا که ویزای توریستی آمریکا نوعی ویزای موقت است، دارنده‌ی آن باید به افسر کنسولی در طی فرآیند درخواست اثبات کند که قصد بازگشت به کشور خود را دارد و صرفاً برای مدت محدودی به آمریکا سفر می‌کند. در بخش‌های بعدی توضیح خواهیم داد که چگونه می‌توانید این قصد بازگشت را نشان دهید.

انواع ویزای ویزیتوری آمریکا: تفاوت B1 و B2

ویزای بازدید آمریکا به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود که اغلب با هم ترکیب شده و به صورت ویزای B1/B2 صادر می‌گردند:

  • ویزای B1 (بازدید تجاری): مخصوص افرادی است که با اهداف کاری یا تجاری کوتاه‌مدت به آمریکا سفر می‌کنند. به عنوان مثال شرکت در جلسات کاری، کنفرانس‌ها، مذاکرات قرارداد، بازدیدهای تجاری یا علمی و اموری از این دست در چارچوب ویزای B1 قرار می‌گیرد. دارنده‌ی ویزای B1 اجازه انجام کار تمام‌وقت یا دریافت حقوق از شرکت‌های آمریکایی را ندارد، اما می‌تواند فعالیت‌های تجاری موقت (بدون دریافت مزد در آمریکا) انجام دهد.
  • ویزای B2 (گردشگری/دیدار): رایج‌ترین نوع ویزای توریستی برای افرادی است که صرفاً به قصد گردش، تفریح، دیدار با اقوام و دوستان یا معالجه پزشکی به آمریکا می‌روند. این ویزا همان چیزی است که اصطلاحاً ویزای توریستی نامیده می‌شود و موضوع اصلی این مقاله است. با ویزای B2 می‌توانید از مکان‌های دیدنی آمریکا بازدید کنید، در گردهمایی‌های اجتماعی و رویدادهای ورزشی یا هنری به عنوان تماشاچی شرکت کنید و به طور کلی یک توریست باشید.

ویزای B1/B2 ترکیبی: امروزه بیشتر سفارت‌های آمریکا برای متقاضیان ویزای بازدید، ویزای ترکیبی B1/B2 صادر می‌کنند که هر دو هدف تجاری و توریستی را پوشش می‌دهد. بنابراین اگر حتی صرفاً قصد گردشگری دارید، ممکن است برچسب ویزایی که در پاسپورت شما زده می‌شود «B1/B2» باشد. از نظر عملکرد، تفاوتی ایجاد نمی‌شود و شما می‌توانید با همان ویزا به فعالیت‌های مجاز هر دو دسته (به جز موارد ممنوعه مثل کار و تحصیل) بپردازید.

تعداد ورود و اعتبار ویزا: ویزای توریستی آمریکا می‌تواند به صورت سینگل (یک‌بار ورود) یا مولتیپل (چندبار ورود) صادر شود. اعتبار ویزا نیز بسته به تابعیت فرد متقاضی متفاوت است. متأسفانه برای شهروندان ایرانی به دلیل نبود روابط کنسولی مستقیم، معمولاً ویزای B1/B2 به شکل یک‌بار ورود و با اعتبار کوتاه (معمولاً ۳ ماه) صادر می‌شود. یعنی فرد باید طی ۳ ماه از زمان صدور ویزا وارد خاک آمریکا شود و پس از یک بار ورود، ویزا منقضی می‌گردد. در مقابل، اتباع برخی کشورها (مثلاً کشورهای اروپایی، کانادا، ژاپن و…) ممکن است ویزای مولتیپل با اعتبار ۵ یا ۱۰ ساله دریافت کنند که امکان سفرهای مکرر به آمریکا را به آنها می‌دهد. نکته: اگر یک ایرانی دارای تابعیت دوم از کشوری دیگر باشد، می‌تواند درخواست ویزای توریستی را با پاسپورت دوم خود بدهد و شاید موفق به دریافت ویزای بلندمدت‌تر (مثلاً ۵ ساله یا ۱۰ ساله) شود. اما با پاسپورت ایرانی، ویزای توریستی بلندمدت فعلاً صادر نمی‌شود.

سفارت آمریکا برای ایرانیان

شرایط دریافت ویزای توریستی آمریکا (ویژه ایرانیان)

برای افزایش شانس دریافت ویزای توریستی آمریکا، متقاضی باید دو شرط اصلی را برآورده کند: ۱) اثبات وابستگی کافی به میهن (قصد بازگشت) و ۲) داشتن تمکن مالی و استطاعت پرداخت هزینه‌های سفر. در ادامه به جزئیات هر یک می‌پردازیم، اما ابتدا یک نکته مهم برای ایرانیان:

  • لزوم مصاحبه در کشور ثالث: دولت آمریکا در حال حاضر در ایران سفارت یا کنسولگری فعال ندارد. بنابراین شهروندان ایرانی ناچارند برای انگشت‌نگاری و مصاحبه ویزا به یکی از کشورهای همسایه یا سایر کشورهایی که بخش کنسولی آمریکا در آنها فعال است سفر کنند. رایج‌ترین گزینه‌ها سفارت آمریکا در ترکیه (آنکارا یا کنسولگری استانبول)، امارات (سفارت ابوظبی یا کنسولگری دبی) و ارمنستان (سفارت ایروان) هستند. برخی متقاضیان به کشورهای دیگری مانند آذربایجان (باکو) یا حتی کشورهای اروپایی نیز مراجعه می‌کنند، اما ترکیه، ارمنستان و امارات معمول‌ترین گزینه‌ها برای ایرانیان‌اند. توانایی سفر به این کشورها و صرف هزینه‌ی مربوطه بخشی از شرایط ضمنی دریافت ویزا برای ایرانیان محسوب می‌شود.

حال به دو شرط اصلی برگردیم:

اثبات قصد بازگشت به ایران (وابستگی به وطن)

مهم‌ترین دغدغه‌ی افسران ویزا این است که مطمئن شوند شما قصد اقامت غیرقانونی یا مهاجرت پنهان به آمریکا را ندارید. طبق قانون مهاجرت آمریکا (بند 214(b))، اصل بر این است که هر متقاضی ویزای غیرمهاجرتی «مهاجر بالقوه» در نظر گرفته می‌شود مگر خلافش ثابت شود. بنابراین وظیفه شماست که اسناد و مدارکی ارائه دهید که نشان دهد پس از یک سفر کوتاه، حتماً به ایران بازمی‌گردید. موارد زیر می‌توانند به اثبات این وابستگی کمک کنند:

  • شغل پایدار: داشتن یک شغل معتبر در ایران و ارائه گواهی اشتغال به کار (به همراه ترجمه رسمی) از محل کار خود. این گواهی باید شامل سمت شغلی، میزان حقوق و مدت اشتغال باشد. کار تمام‌وقت با درآمد مناسب یک نشانه قوی است که شما در ایران چیزهایی برای بازگشت دارید (منبع درآمد و موقعیت شغلی). هر چه سابقه کار شما بیشتر و شغل‌تان با‌ثبات‌تر باشد، خیال افسر راحت‌تر می‌شود.
  • تحصیل و مدرسه/دانشگاه: اگر دانش‌آموز، دانشجو یا در حال تحصیل هستید، ارائه گواهی اشتغال به تحصیل از مدرسه یا دانشگاه داخل کشور بسیار مفید است. نشان می‌دهد که برنامه آینده نزدیکی برای اتمام تحصیلات خود در ایران دارید و صرفاً برای تعطیلات قصد سفر دارید.
  • تعهدات خانوادگی: وابستگی‌های خانوادگی یکی از بهترین دلایل بازگشت است. برای مثال اگر متأهل هستید و همسر و فرزندان‌تان در ایران می‌مانند، یا اگر فرزندانی دارید که نمی‌خواهید از آنها جدا بمانید، این موارد را می‌توانید مطرح کنید. یا اگر فرزند خانواده‌ای در ایران هستید و وابستگی به والدین سالمند خود دارید. وجود اعضای درجه یک خانواده در ایران و نبودشان در سفر شما، نشان می‌دهد دلیلی قوی برای بازگشت دارید.
  • مالکیت اموال و دارایی‌ها: داشتن سند ملکی (خانه، زمین، خودروی ارزشمند و…) به نام خود یا مدارکی مثل اجاره‌نامه بلندمدت محل سکونت، به افسر ویزا سیگنال می‌دهد که شما در وطن خود سرمایه‌گذاری کرده‌اید و برنامه زندگی بلندمدت در ایران دارید. اسناد مالکیت املاک خود را حتماً ترجمه و به همراه پرونده ارائه کنید.
  • سابقه سفر خارجی: داشتن سابقه سفر به کشورهای معتبر و بازگشت موفق از آنها یک امتیاز مثبت است. مثلا اگر ویزا و سفر به کشورهای اروپایی (شینگن)، انگلستان، کانادا، استرالیا، ژاپن یا سایر کشورهایی که گرفتن ویزایشان دشوار است در پاسپورت خود دارید، افسر آمریکا متوجه می‌شود که شما قبلاً هم سفرهای توریستی داشته‌اید و پس از هر سفر به کشور خود بازگشته‌اید. در مقابل، پاسپورت سفید (فاقد سفر خارجی قابل توجه) می‌تواند احتمال تردید افسر را بیشتر کند. البته نداشتن سابقه سفر به تنهایی مانع ویزا نیست، اما داشتن سفرهای قبلی، به ویژه سفرهای غیر مهاجرتی موفق، شانس شما را بالا می‌برد.
  • مشارکت‌های اجتماعی و حرفه‌ای: هر نشانه‌ای از اینکه شما در ایران زندگی پویایی دارید می‌تواند مفید باشد. مثلاً عضویت در انجمن‌های صنفی، داشتن کسب‌وکار شخصی، موقعیت شغلی مهم در یک شرکت، یا حتی برگزاری رویداد و برنامه در ایران در آینده. هر چیزی که نشان دهد زندگی شما به ایران گره خورده است و صرفاً برای یک بازه کوتاه می‌خواهید از کشور خارج شوید.

به طور خلاصه، باید به افسر کنسولی اثبات کنید که انگیزه کافی برای بازگشت دارید. ترکیبی از موارد بالا را حتماً با مدارک مستند و ترجمه‌شده ارائه دهید تا خیال افسر بابت نیت شما راحت‌تر شود.

تمکن مالی و توانایی پرداخت هزینه‌ها

شرط مهم بعدی برای دریافت ویزای توریستی، وضعیت مالی مناسب متقاضی است. شما باید نشان دهید که از پس هزینه‌های سفر خود برمی‌آیید و در مدت حضور در آمریکا سربار دولت آمریکا نخواهید شد. هر چند سفارت آمریکا رقم دقیقی را به عنوان حداقل موجودی یا دارایی اعلام نکرده است، اما عرف این است که افسر بررسی می‌کند آیا درآمد و پس‌انداز متقاضی با مخارج یک سفر گردشگری متناسب هست یا خیر.

برای اثبات تمکن مالی، مدارک زیر معمولاً ارائه می‌شوند:

  • گواهی تمکن مالی و گردش حساب بانکی: از بانک خود یک نامه تمکن مالی (به دلار) تهیه کنید که موجودی حساب شما و میانگین گردش حساب (مثلاً ۳ تا ۶ ماه گذشته) را نشان دهد. ترجمه رسمی این نامه به همراه مهر بانک الزامی است. هر چه رقم موجودی و تراکنش‌های حساب شما بالاتر باشد، نشان‌دهنده توان مالی بهتر شماست. دقت کنید که افزایش ناگهانی موجودی حساب درست قبل از درخواست ویزا می‌تواند مشکوک به نظر برسد؛ بنابراین بهتر است موجودی حساب شما حاصل درآمد مستمر یا پس‌انداز طولانی‌مدت باشد.
  • فیش حقوقی و گواهی درآمد: اگر شاغل هستید، چند فیش حقوقی اخیر خود را ترجمه کرده و به سفارت ارائه دهید. این فیش‌ها میزان درآمد ماهانه شما را نشان می‌دهند و برای افسر مهم است که ببیند درآمد ثابت دارید. برای بازنشستگان، ارائه حکم بازنشستگی و فیش حقوق بازنشستگی نیز مؤثر است.
  • اسناد ملکی و دارایی: همان اسناد خانه، زمین یا خودرویی که در بخش قبل ذکر شد علاوه بر اثبات وابستگی، نشان‌دهنده وضعیت مالی شما هم هستند. داشتن دارایی ملموس به ارزش بالا قدرت مالی شما را بهتر نشان می‌دهد.
  • اگر حامی مالی دارید: در برخی موارد ممکن است یک اسپانسر یا حامی مالی (مثلاً یکی از اقوام نزدیک در آمریکا یا کارفرما) هزینه‌های سفر شما را تقبل کند. در این صورت، وجود دعوت‌نامه رسمی و مدارک مالی حامی می‌تواند ارائه شود (در بخش دعوت‌نامه توضیح می‌دهیم). البته حتی در این حالت هم بهتر است شما حداقلی از تمکن مالی شخصی خود را نشان دهید.

هیچ مبلغ جادویی مشخصی برای موجودی بانکی تعیین نشده اما توصیه برخی کارشناسان این است که برای هر نفر حداقل معادل چند هزار دلار (مثلاً ۱۰٬۰۰۰ دلار یا بیشتر) در حساب خود داشته باشید تا هزینه‌های بلیت هواپیما، اقامت، خوراک و گردش در مدت سفرتان قابل توجیه باشد. اگر قصد سفر خانوادگی دارید، این مبلغ باید متناسب با تعداد نفرات بیشتر شود. مهم این است که افسر قانع شود هزینه سفرِ مدت‌دار به آمریکا در توان مالی شما هست و شما پس‌انداز کافی برای بازگشت دارید (نیازی به کار غیرقانونی در آمریکا نخواهید داشت).

مدارک لازم برای درخواست ویزای توریستی آمریکا

اکنون که شرایط کلی را دانستید، بهتر است یک چک‌لیست از مدارک مورد نیاز برای ویزای B2 تهیه کنید. مدارک اصلی و اساسی که هر متقاضی باید ارائه کند عبارت‌اند از:

  • گذرنامه (پاسپورت) معتبر: پاسپورت شما باید تا حداقل ۶ ماه پس از تاریخ خروج پیشنهادی از آمریکا اعتبار داشته باشد. اگر پاسپورت‌تان نزدیک به انقضاست، قبل از درخواست ویزا آن را تمدید کنید. از تمام صفحات مشخصات و ویزاهای قبلی پاسپورت خود یک کپی تهیه کنید (برای ارائه در صورت لزوم).
  • فرم DS-160 تکمیل‌شده و برگه تأییدیه: فرم DS-160 فرم آنلاین درخواست ویزای غیرمهاجرتی آمریکاست که باید به صورت اینترنتی پر شود (جزئیات در بخش بعدی خواهد آمد). پس از تکمیل فرم به صورت آنلاین، یک صفحه تأییدیه (Confirmation Page) با بارکد دریافت می‌کنید. این برگه را پرینت گرفته و در روز مصاحبه همراه داشته باشید.
  • عکس پرسونلی دیجیتال و چاپی: یک قطعه عکس ۵×۵ سانتی‌متر (۲×۲ اینچ) رنگی با پس‌زمینه سفید نیاز است. عکس باید جدید (حداکثر برای ۶ ماه اخیر) و کاملاً مطابق دستورالعمل سفارت آمریکا باشد: تمام رخ، بدون عینک، بدون کلاه یا پوشش سر (مگر به دلایل مذهبی)، بدون لبخند اغراق‌شده. هنگام تکمیل فرم DS-160 باید فایل دیجیتال این عکس را نیز آپلود کنید، اما سفارت معمولاً از شما می‌خواهد یک نسخه چاپی عکس را روز مصاحبه همراه داشته باشید.
  • ترجمه شناسنامه و کارت ملی: جهت احراز هویت و روابط خانوادگی، بهتر است شناسنامه خود را (و در صورت همراهی اعضای خانواده، شناسنامه همه افراد) ترجمه رسمی به انگلیسی کنید. داشتن ترجمه کارت ملی یا سند ازدواج (در صورت تأهل) نیز می‌تواند مفید باشد. این مدارک هویتی پشتیبان اطلاعاتی هستند که در فرم درخواست اعلام کرده‌اید.
  • مدارک اثبات تمکن مالی: شامل گواهی تمکن مالی بانک، گردش حساب، فیش‌های حقوقی، اسناد ملکی و هر مدرک مالی دیگر که در بخش قبل توضیح دادیم. تمام اینها را ترجمه کرده و در پوشه مدارک‌تان قرار دهید.
  • مدارک شغلی یا تحصیلی: بسته به وضعیت شما گواهی اشتغال به کار (روی سربرگ شرکت با ذکر جزئیات شغل و درآمد) یا گواهی اشتغال به تحصیل از مدرسه/دانشگاه را تهیه و ترجمه کنید. اگر خوداشتغال یا صاحب کسب‌وکار هستید، می‌توانید جواز کسب، آگهی تأسیس شرکت یا مدارکی از این دست ارائه دهید. بازنشستگان هم حکم بازنشستگی و فیش حقوق بازنشستگی را ارایه می‌کنند.
  • سند ازدواج و مدارک خانوادگی: اگر متأهل هستید، ترجمه سند ازدواج می‌تواند برای تأیید وضعیت تأهل شما ارائه شود. همچنین اگر هدف سفر دیدار یکی از اعضای خانواده در آمریکاست، مدارکی مثل کپی گرین‌کارت یا ویزای آمریکای آن عضو خانواده، شجره‌نامه یا هر مدرکی که نسبت فامیلی شما را نشان دهد همراه داشته باشید.
  • دعوت‌نامه (در صورت وجود): اگر از سوی شخص یا سازمانی در آمریکا دعوت‌نامه رسمی دارید، اصل یا پرینت آن را به همراه مدارک ببرید. (جزئیات دعوت‌نامه را در ادامه شرح می‌دهیم.) تأکید می‌کنیم داشتن دعوت‌نامه الزامی نیست، اما اگر دارید حتماً ارائه دهید.
  • برنامه سفر و هدف از سفر: یک برنامه زمان‌بندی تقریبی از سفر خود تهیه کنید. مثلاً ذکر کنید که قصد دارید از کدام شهرهای آمریکا دیدن کنید، چه مدت در هر کدام می‌مانید، در کجا اقامت خواهید داشت و چه زمان قصد بازگشت دارید. این برنامه می‌تواند در قالب یک نامه توضیحی (Cover Letter) باشد یا صرفاً آماده در ذهن‌تان باشد که در مصاحبه بیان کنید. همچنین اگر پرینت رزرو هتل یا بلیط رفت و برگشت (حتی موقت و قابل لغو) داشته باشید، ارائه آن می‌تواند اطمینان افسر را بیشتر کند که برای سفرتان برنامه‌ریزی کرده‌اید. توجه: سفارت آمریکا شما را ملزم به خرید بلیط یا رزرو قطعی هتل قبل از صدور ویزا نمی‌کند و حتی توصیه می‌کند که تا قبل از دریافت ویزا، تعهد مالی مثل خرید بلیط قطعی ندهید. بنابراین اگر بلیط یا هتل رزرو می‌کنید حتماً قابل استرداد باشند تا در صورت عدم صدور ویزا متضرر نشوید.
  • سوابق سفر و ویزاهای گذشته: پاسپورت فعلی و پاسپورت‌های قبلی خود را که حاوی ویزاها و مهرهای ورود و خروج هستند، همراه داشته باشید. به‌خصوص اگر ویزای معتبری از کشورهای دیگر (شینگن، انگلستان، کانادا، استرالیا، … ) دارید، ارائه اصل پاسپورت مربوطه ضروری است. این سوابق را افسر ممکن است بررسی کند تا اطمینان یابد سابقه سفر خوبی دارید.
  • گواهی عدم سوء پیشینه (اختیاری): برای ویزای توریستی اصولاً گواهی سو پیشینه از متقاضیان خواسته نمی‌شود. اما برخی از متقاضیان ایرانی ترجیح می‌دهند یک گواهی عدم سوء پیشینه (ترجمه‌شده) نیز همراه مدارک داشته باشند تا نشان دهند سابقه کیفری ندارند. این مورد اجباری نیست، اما اگر سابقه کیفری دارید قطعاً در فرم DS-160 باید اعلام کنید. در غیر این صورت، اخذ چنین گواهی‌ای جهت اطمینان خاطر ضرری ندارد.

اینها مهم‌ترین مدارکی بود که باید فراهم کنید. نکته: تمامی اسناد فارسی (مانند گواهی شغلی، تحصیلی، مالی، شناسنامه و …) باید ترجمه رسمی به زبان انگلیسی شده باشند. سفارت اصل یا کپی برخی مدارک را ممکن است از شما بگیرد، اما عموماً پس از رویت، اصل مدارک را به شما بازمی‌گردانند و فقط برخی مستندات را در پرونده نگه می‌دارند (مثل برگه تأییدیه DS-160، پرینت تمکن مالی یا دعوت‌نامه). بهتر است همه مدارک را داخل پوشه منظم همراه داشته باشید تا در صورت درخواست افسر بلافاصله ارائه کنید.

مدارک لازم برای درخواست ویزای توریستی

گذرنامه

تکمیل فرم DS-160

عکس پرسنلی

ترجمه شناسنامه

اثبات تمکن مالی

مدارک تحصیلی

هدف سفر

مدارک تکمیلی…

مراحل اقدام برای گرفتن ویزای توریستی آمریکا

دریافت ویزای B2 آمریکا یک فرآیند چندمرحله‌ای است که باید به ترتیب و با دقت طی شود. در این بخش گام‌های اصلی را مرور می‌کنیم. هر مرحله را با دقت انجام دهید تا پرونده شما کامل و بی‌نقص به سفارت ارائه شود:

  1. تکمیل فرم آنلاین DS-160

اولین گام، پر کردن فرم DS-160 به صورت آنلاین در وب‌سایت سفارت آمریکا است. این فرم، درخواست رسمی ویزا محسوب می‌شود و تمامی اطلاعات فردی، خانوادگی و اهداف سفر شما در آن درج می‌گردد. برای تکمیل DS-160 باید ابتدا به سایت کنسولگری آمریکا (سرویس آنلاین ویزا) مراجعه کرده و یک حساب کاربری بسازید. فرم DS-160 شامل بخش‌های مختلفی است از جمله: مشخصات هویتی (نام، تاریخ تولد، پاسپورت)، اطلاعات تماس و آدرس، جزئیات شغلی و تحصیلی، میزان درآمد، اطلاعات سفر مدنظر (زمان و مدت سفر، آدرس محل اقامت در آمریکا که می‌تواند هتل یا منزل آشنایان باشد)، مشخصات همراهان در سفر (اگر خانواده همراهتان می‌آیند)، سوابق سفرهای قبلی به آمریکا یا کشورهای دیگر، و در نهایت سؤالات امنیتی و سوابق (مثلاً عضویت در گروه‌های خاص، سابقه کیفری، سابقه رد ویزا و …). تکمیل این فرم نسبتاً وقت‌گیر است و باید با دقت و صداقت کامل انجام شود. همه پاسخ‌ها به انگلیسی وارد می‌شوند.

چند نکته برای تکمیل DS-160:

  • حتماً نام و نام‌خانوادگی را دقیقاً مطابق پاسپورت (به حروف انگلیسی) وارد کنید.
  • قسمت مربوط به شبکه‌های اجتماعی را خالی نگذارید؛ از سال ۲۰۱۹ این سؤال اضافه شده و باید شناسه یا نام کاربری شبکه‌های اجتماعی که در ۵ سال اخیر استفاده کرده‌اید (مثل Instagram, Facebook, Twitter و…) را ارائه دهید. وجود این سؤال نشان می‌دهد دولت آمریکا روی بررسی پیشینه آنلاین متقاضیان هم حساس است.
  • در بخش مربوط به آدرس در آمریکا، اگر هتل خاصی را هنوز رزرو نکرده‌اید می‌توانید نام شهر و یک آدرس فرضی (مثل آدرس یک هتل احتمالی) را وارد کنید. مهم این است که شهری که قصد اولین توقف دارید ذکر شود.
  • حتماً در انتها یک نفر را به عنوان شخص مطلع در آمریکا معرفی می‌کنند. اگر کسی را نمی‌شناسید، می‌توانید مثلاً نام یک شرکت تورگردانی یا حتی مشخصات هتل مقصد را وارد کنید. اما اگر دعوت‌کننده دارید، اطلاعات او را آنجا بنویسید.

پس از تکمیل تمام صفحات فرم، آن را ارسال (Submit) می‌کنید. در نهایت یک صفحه با کد تأیید ظاهر می‌شود (Confirmation Page) که شامل یک بارکد است. این صفحه را ذخیره و پرینت کنید. توجه: اگر برای چند عضو خانواده (مثلاً خودتان و همسرتان) درخواست می‌دهید، باید برای هر نفر یک DS-160 جداگانه تکمیل و تأییدیه جداگانه دریافت کنید.

  1. پرداخت هزینه ویزا (هزینه MRV)

در سال ۲۰۲۵، هزینه درخواست ویزای توریستی آمریکا ۱۸۵ دلار آمریکا است. این مبلغ برای پردازش پرونده و مصاحبه دریافت می‌شود و غیرقابل استرداد است (چه ویزا صادر شود و چه نشود، این پول برگشت داده نخواهد شد). پرداخت این هزینه معمولاً به صورت آنلاین و از طریق کارت‌های اعتباری بین‌المللی (مانند ویزا کارت یا مسترکارت) در سیستم تعیین وقت سفارت انجام می‌شود. متأسفانه به دلیل محدودیت‌های بانکی، بسیاری از ایرانیان شخصاً دسترسی به کارت اعتباری بین‌المللی ندارند. در این حالت می‌توانید از خدمات صرافی‌ها یا مؤسسات واسطه برای پرداخت استفاده کنید. برخی مؤسسات مهاجرتی (از جمله رهنما ویزا) نیز می‌توانند در قبال دریافت معادل ریالی، هزینه را برای شما پرداخت کرده و رسید پرداخت ارائه دهند.

پس از پرداخت هزینه، رسید پرداخت (شماره رسید MRV) برایتان صادر می‌شود که باید آن را در حساب کاربری خود ثبت کنید و تا روز مصاحبه نزد خود نگه دارید. این رسید اثبات می‌کند که شما هزینه ویزا را پرداخته‌اید. هشدار: فریب افراد سودجویی که ادعا می‌کنند می‌توانند با هزینه کمتر یا بدون نیاز به پرداخت این مبلغ دولتی برای شما وقت سفارت بگیرند را نخورید؛ سفارت فقط در قبال پرداخت ۱۸۵ دلار، درخواست شما را بررسی می‌کند.

  1. تعیین وقت سفارت آمریکا

پس از تکمیل DS-160 و پرداخت هزینه، اکنون باید وارد سامانه وقت‌دهی سفارت آمریکا شوید و یک وقت مصاحبه حضوری رزرو کنید. همانطور که گفته شد، شما باید کشور و شهری را انتخاب کنید که برای مصاحبه قصد مراجعه دارید (مثلاً آنکارا، استانبول، ابوظبی، ایروان و …). در سامانه وقت‌دهی، تقویمی از تاریخ‌های در دسترس نمایش داده می‌شود. به علت تقاضای بالا، ممکن است نزدیک‌ترین وقت موجود چند هفته تا چند ماه بعد باشد. بنابراین اگر برنامه سفر مشخصی دارید، حتماً از چند ماه زودتر برای گرفتن وقت سفارت اقدام کنید.

پس از انتخاب تاریخ و ساعت مصاحبه، تأییدیه وقت سفارت برای شما صادر می‌شود. این تأییدیه را پرینت کنید (که معمولاً شامل نام شما، شماره پاسپورت، محل سفارت و زمان تعیین‌شده است). دقت کنید که برخی سفارت‌ها (مثلاً ارمنستان) ابتدا درخواست وقت را در لیست انتظار قرار می‌دهند و مدتی طول می‌کشد تا تأیید نهایی را بدهند. اما در بسیاری موارد، زمان مصاحبه همان لحظه در سیستم به شما اختصاص می‌یابد.

در فاصله بین رزرو تا تاریخ مصاحبه، زمان را غنیمت بشمارید و به تکمیل مدارک و آمادگی خود بپردازید. اینجاست که مشورت با کارشناسان باتجربه می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. اگر در هر یک از مراحل فرم، پرداخت یا گرفتن وقت دچار سردرگمی شدید، کارشناسان موسسه مهاجرتی رهنما ویزا می‌توانند شما را مرحله به مرحله راهنمایی کنند تا کارها به درستی انجام شود.

  1. آمادگی برای مصاحبه (جمع‌آوری مدارک و تمرین پاسخ‌ها)

تا روز مصاحبه، باید تمام مدارکی را که در بخش‌های قبلی فهرست کردیم تهیه و ترجمه کنید و در یک پوشه مرتب بگذارید. علاوه بر مدارک، خودتان را نیز از نظر ذهنی برای مصاحبه آماده کنید. مصاحبه ویزای آمریکا به زبان انگلیسی انجام می‌شود، اما تقریباً در همه سفارت‌های مقصد ایرانیان، افسران با زبان فارسی هم آشنایی نسبی دارند یا مترجم در محل حضور دارد. بنابراین اگر انگلیسی‌تان عالی نیست، نگران نباشید؛ می‌توانید به فارسی هم پاسخ دهید و در صورت نیاز از مترجم کمک بگیرید. البته تلاش برای پاسخ انگلیسی (در حد توان) نشان‌دهنده اعتمادبه‌نفس شماست، اما اجباری بر آن نیست.

چند روز قبل از مصاحبه، سؤالات رایج را از خودتان بپرسید و جواب مناسب را تمرین کنید. برخی پرسش‌هایی که تقریبا همیشه مطرح می‌شوند عبارت‌اند از: «هدف از سفرتان چیست؟ کدام شهرهای آمریکا را می‌خواهید ببینید؟ چه مدت قصد اقامت دارید؟ چه کسی هزینه سفر را پرداخت می‌کند؟ در ایران چه کار می‌کنید؟ درآمدتان چقدر است؟ آیا اقوام نزدیکی در آمریکا دارید؟ قبلاً به آمریکا یا کشورهای دیگر سفر کرده‌اید؟ چرا تصمیم دارید در این زمان مشخص به آمریکا سفر کنید؟» و سؤالاتی از این قبیل. پاسخ‌هایتان را کوتاه، صادقانه و قانع‌کننده بیان کنید. افسران آموزش دیده‌اند که از روی لحن و حرکات شما هم قضاوت کنند؛ پس با اعتماد‌به‌نفس و آرامش صحبت کنید. دروغ گفتن یا تناقض‌گویی بزرگ‌ترین خط قرمز است و به سرعت منجر به رد درخواست خواهد شد.

خوب است مدارک مهم را جلوی دست در پوشه بگذارید تا اگر در موردی سؤال شد، فورا ارائه دهید. مثلاً اگر از شغل‌تان پرسید و شما گواهی اشتغال به کار دارید، همان لحظه ارائه دهید. یا اگر درباره وضعیت مالی سؤال شد، گردش حساب بانکی را نشان دهید. افسر ممکن است به همه مدارک شما نگاه نکند، اما داشتن آنها به شما اعتمادبه‌نفس می‌دهد و در صورت نیاز می‌توانید مدرک مستدل ارائه کنید.

نکته آخر اینکه اگر از خدمات یک مؤسسه مهاجرتی استفاده می‌کنید، حتماً قبل از سفر با مشاور خود یک جلسه مرور مدارک و حتی مصاحبه شبیه‌سازی‌شده داشته باشید. برای نمونه، کارشناسان رهنما ویزا با تجربه‌ای که از پرونده‌های مشابه دارند، می‌توانند مصاحبه آزمایشی با شما انجام دهند و نکات قوت و ضعف پاسخ‌هایتان را گوشزد کنند تا روز مصاحبه واقعی آماده‌تر باشید.

  1. حضور در روز مصاحبه – سفارت آمریکا

در روز مقرر باید به موقع (حتماً حداقل ۳۰ دقیقه زودتر) در محل سفارت یا کنسولگری آمریکا حاضر شوید. مدارک و پاسپورت و تأییدیه‌های خود را همراه داشته باشید. معمولاً ابتدا اجازه می‌دهند شما وارد بخش کنسولی شوید. تدابیر امنیتی سخت‌گیرانه است: تلفن همراه، وسایل الکترونیکی، کیف بزرگ و اشیاء ممنوعه را نمی‌توانید داخل ببرید. بهتر است فقط یک پوشه مدارک و حداقل وسایل شخصی را همراه داشته باشید.

پس از ورود، یک شماره به شما داده می‌شود تا منتظر بمانید. ابتدا انگشت‌نگاری دیجیتال همه انگشتان دست انجام می‌شود. سپس باید منتظر بمانید تا افسر ویزا شما را به باجه مصاحبه فرابخواند. مصاحبه پشت شیشه انجام می‌شود و حالت رسمی دارد ولی جای نگرانی نیست؛ افسران برخورد مودبی دارند و قصدشان کسب اطمینان از شرایط شماست.

هنگام مصاحبه، مدارک اصلی مثل پاسپورت، برگه تأییدیه DS-160 و رسید پرداخت هزینه را درخواست می‌کنند. بسته به تصمیم افسر، ممکن است به برخی مدارک پشتیبان نیز نگاه کنند یا اصلاً هیچ‌کدام را نبینند و صرفاً سؤال و جواب کنند. خود را برای هر دو حالت آماده کنید.

سؤالات معمول را قبلاً اشاره کردیم. سعی کنید صادقانه پاسخ دهید و اگر منظور سؤال را متوجه نشدید، مودبانه بخواهید تکرار کند. هدفتان این باشد که در مدت کوتاه مصاحبه (اغلب ۳ تا ۵ دقیقه) افسر را متقاعد کنید که تمام شرایط لازم را دارید: یعنی هدف سفر شما مشروع و موجه است، در ایران انگیزه‌های قوی برای بازگشت دارید، توان مالی کافی دارید، و فرد قانون‌مداری هستید.

گاهی اوقات افسر از شما مدرک خاصی می‌خواهد. مثلا ممکن است بگوید “مدرک شغلی‌تان را نشان بدهید” یا “گواهی حساب بانکی‌تان را ببینم”. سریع و بدون دستپاچگی مدرک مربوطه را از پشت شیشه ارائه کنید. اگر مدرکی را از قبل نداده، فقط در صورت درخواست جلو ببرید. ارائه‌ی بی‌اجازه‌ی مدارک اضافی به افسر (مثلاً خودتان یک‌دفعه عکس خانوادگی یا سند خانه را جلوی او بگیرید) توصیه نمی‌شود؛ اجازه دهید روند سؤال و جواب طبق نظر افسر پیش برود.

نکته روانی: سعی کنید ارتباط چشمی مناسب برقرار کنید، با لبخند ملایم و رفتار محترمانه پاسخ دهید. جواب‌های خیلی طولانی و حاشیه ندهید مگر اینکه توضیح بیشتر بخواهند. از قبل چند جمله برای توضیح دلیل سفر و وضعیت زندگی‌تان در ایران آماده کنید که مختصر ولی جامع باشد. مثلاً: “برای یک سفر تفریحی ۱۵ روزه در تعطیلات تابستانی به همراه خانواده‌ام می‌خواهیم به آمریکا برویم. در طی این مدت از نیویورک و لس‌آنجلس بازدید می‌کنیم و اقامت کوتاهی هم پیش پسرخاله‌ام در سن‌خوزه خواهیم داشت. من کارمند شرکت … در ایران هستم و پس از پایان مرخصی‌ام باید سر کار برگردم.” – چنین توضیحی اگر واقعیت داشته باشد، بسیاری از سؤالات افسر را پیشاپیش پاسخ می‌دهد.

  1. نتیجه مصاحبه: قبول، رد یا انتظار؟

پس از پایان مصاحبه، در اکثر موارد افسر همان‌جا به شما اعلام می‌کند که ویزایتان قبول شده یا رد شده است.

  • قبولی ویزا: اگر افسر بگوید “ویزای شما approv شده” یا مثلاً “تبریک، ویزا صادر می‌شود”، پاسپورت شما را نگه می‌دارند تا برچسب ویزا در آن الصاق شود. معمولاً چند روز کاری بعد می‌توانید پاسپورت خود را از کارگزاری مورد اعتماد سفارت تحویل بگیرید (یا به آدرسی برایتان ارسال شود). برای مثال در ترکیه یا امارات معمولاً ظرف ۳ تا ۷ روز کاری گذرنامه همراه با ویزا تحویل داده می‌شود. توجه: تا زمانی که پاسپورت در دست سفارت است، از کشور مصاحبه‌کننده نمی‌توانید خارج شوید مگر اینکه ترتیبی برای دریافت پاسپورت از طریق پیکاپ توسط شخص یا شرکت دیگری بدهید. برخی مؤسسات خدمات پیکاپ ارائه می‌دهند که بدون نیاز به حضور مجدد شما، گذرنامه‌ی ویزاخورده را برایتان به ایران می‌رسانند موسسه رهنما ویزا نیز در صورت تمایل شما می‌تواند هماهنگی‌های لازم برای دریافت گذرنامه پس از صدور ویزا و ارسال آن به ایران را انجام دهد.
  • رد ویزا (ریجکت): اگر خدای نکرده افسر به این نتیجه برسد که شرایط شما کافی نیست، معمولاً با دادن یک برگه‌ی استاندارد رد ویزا (که دلایل کلی رد در آن تیک خورده) پاسپورت را به خودتان برمی‌گرداند و می‌گوید موفق به اخذ ویزا نشدید. شایع‌ترین دلیل رد شدن ویزای توریستی برای ایرانیان، قانع نشدن افسر از بازگشت متقاضی به ایران (بند 214(b)) است. در این حالت، به صورت مؤدبانه به شما اعلام می‌کنند که “متاسفیم، در حال حاضر نمی‌توانیم با درخواست ویزای شما موافقت کنیم.” طبیعی است که این لحظه ناامیدکننده باشد؛ اما دنیا به آخر نرسیده است! در بخش بعدی خواهیم گفت در مواجهه با ریجکتی چه باید بکنید.
  • اداریAdministrative Processing (در انتظار کلیرنس): در برخی موارد نه پاسخی مبنی بر قبولی قطعی می‌گیرید و نه رد صریح. بلکه به شما گفته می‌شود که پرونده شما نیاز به بررسی‌های تکمیلی دارد و یک برگه خاکستری رنگ با کد Administrative Processing به شما می‌دهند. این یعنی پرونده شما وارد مرحله بررسی امنیتی بیشتر (معروف به کلیرنس) شده است. مخصوصاً برای آقایان ایرانی در سنین 20 تا 40 این وضعیت نسبتاً شایع است. در این مرحله باید صبر کنید تا پس از بررسی‌های بیشتر (استعلامات امنیتی در واشنگتن) نتیجه نهایی اعلام شود. ممکن است از شما بخواهند بعدها مدارک اضافی ارائه کنید یا صرفاً چند هفته تا چند ماه صبر نمایید. معمولاً مدت زمان بررسی تکمیلی بین چند روز تا چند ماه متغیر است. گاهی ظرف ۲-۳ هفته کلیرنس تمام می‌شود و از شما می‌خواهند پاسپورت را بفرستید برای صدور ویزا؛ گاهی هم ۴-۵ ماه یا بیشتر طول می‌کشد. در این مدت هیچ کاری از دست شما برنمی‌آید جز صبر کردن یا پیگیری وضعیت از طریق سایت سفارت. اگر مدت انتظار خیلی طولانی شد (مثلاً بیش از ۶ ماه)، می‌توانید با کمک یک وکیل مهاجرت یا از طریق مکاتبه رسمی، وضعیت پرونده را پیگیری کنید. خبر خوب این است که اگر مشکلی نباشد بالاخره ویزا را صادر می‌کنند؛ خبر بد این که هیچ تضمینی وجود ندارد و حتی بعد از ماه‌ها انتظار، ممکن است نهایتاً ویزا را رد کنند. اما احتمال رد شدن پس از این مراحل امنیتی کم است و بیشتر حالتی احتیاطی دارد.
دعوت نامه برای سفر به آمریکا

دعوت‌نامه برای ویزای توریستی آمریکا؛ لازم است یا نه؟

یکی از پرسش‌های پرتکرار متقاضیان این است که «آیا داشتن دعوت‌نامه برای ویزای توریستی آمریکا الزامی است؟» پاسخ کوتاه: خیر، الزامی نیست. شما می‌توانید بدون دعوت‌نامه هم برای ویزای B2 اقدام کنید و ویزا بگیرید. اما اگر یک دعوت‌نامه رسمی از طرف یک شخص یا نهاد در آمریکا داشته باشید، می‌تواند به تقویت پرونده شما کمک کند.

منظور از دعوت‌نامه نامه‌ای رسمی است که توسط یک شهروند یا مقیم قانونی آمریکا (مثلاً دوست، فامیل یا هر میزبان دیگری) خطاب به سفارت آمریکا نوشته می‌شود و در آن از شما برای سفر دعوت می‌گردد. در متن دعوت‌نامه معمولاً ذکر می‌شود که دعوت‌کننده چه نسبتی با شما دارد، هدفتان از سفر چیست، مدت زمان اقامت چقدر خواهد بود و مهم‌تر از همه اینکه دعوت‌کننده تعهد می‌کند در مدت حضور شما در آمریکا میزبان شما باشد و از نظر محل اسکان و مخارج شما را پشتیبانی کند. همچنین اطلاعات مالی میزبان (مثلاً گواهی اشتغال به کار یا صورت‌حساب بانکی او) ممکن است ضمیمه شود تا نشان دهد توان میزبانی شما را دارد

مزایای داشتن دعوت‌نامه: اگر هدف سفر شما دیدار اقوام درجه یک باشد، دعوت‌نامه این موضوع را اثبات می‌کند و نشان می‌دهد برنامه سفر مشخصی دارید (مثلاً شرکت در جشن فارغ‌التحصیلی خواهر، یا دیدار والدین سالمند). همچنین وقتی شخصی در آمریکا رسماً اعلام می‌کند که شما را زیر پوشش دارد، افسر راحت‌تر قبول می‌کند که شما برای اقامت و هزینه‌ها در مضیقه نخواهید بود. به بیان دیگر، دعوت‌نامه احساس اطمینان بیشتری ایجاد می‌کند که شما در مدت حضور دچار مشکل نمی‌شوید و طبق برنامه خارج می‌شوید. به‌خصوص دعوت‌نامه از طرف یک شرکت یا سازمان معتبر (مثلاً دعوت به یک کنفرانس علمی یا یک نمایشگاه بین‌المللی) می‌تواند پرونده را قوی‌تر کند.

با این حال، نداشتن دعوت‌نامه به هیچ وجه مانع صدور ویزا نیست. بسیاری از توریست‌ها اصلاً کسی را در آمریکا نمی‌شناسند و صرفاً برای گردش اقدام می‌کنند و ویزا هم می‌گیرند. در چنین حالتی، شما باید برنامه سفر توریستی خود را با دقت بیشتری توضیح دهید و نشان دهید همه هماهنگی‌ها (مثل رزرو هتل) را انجام خواهید داد. افسرهای ویزا به هر دو حالت آشنا هستند. نکته مهم این است که اگر دعوت‌نامه ارائه می‌کنید، واقعاً هدف اصلی سفر شما باید همان باشد که در دعوت‌نامه ذکر شده. مثلاً اگر دعوت‌نامه دیدار اقوام درجه یک دارید اما نیت اصلی‌تان چیز دیگری است، تناقض در گفتار شما مشکل‌ساز خواهد شد.

به یاد داشته باشید: دعوت‌نامه تضمین صدور ویزا نیست. حتی داشتن دعوت‌نامه قوی از طرف یک شهروند آمریکایی هم تضمین نمی‌کند ویزا بگیرید؛ چون باز هم آن دو شرط اصلی (بازگشت به وطن و تمکن مالی) باید از سمت شما احراز شود. اما اگر واجد شرایط هستید، دعوت‌نامه خوب مثل یک امتیاز اضافه عمل می‌کند و شانس موافقت را بالا می‌برد.

اگر قصد ارائه دعوت‌نامه دارید، حتماً از دعوت‌کننده بخواهید در نامه خود اطلاعات تماس، آدرس کامل، رابطه‌اش با شما، برنامه زمانی سفر و تعهد میزبانی مالی را ذکر کند. نامه باید امضا شده و حتی‌الامکان به صورت Notarized (گواهی توسط دفتر اسناد رسمی در آمریکا) باشد تا رسمیت بیشتری داشته باشد.

هزینه ویزای توریستی آمریکا در سال ۲۰۲۵

هزینه اخذ ویزای توریستی (B1/B2) آمریکا برای متقاضیان شامل چند بخش است که مهم‌ترین آن پرداخت هزینه درخواست ویزا (MRV Fee) به مبلغ ۱۸۵ دلار آمریکا می‌باشد. این مبلغ را به صورت دلاری در مرحله ثبت‌نام و تعیین وقت، همان‌طور که توضیح دادیم، پرداخت می‌کنید. برخی نکات مهم درباره هزینه‌ها:

  • این ۱۸۵ دلار صرفاً بابت بررسی درخواست و انجام مصاحبه دریافت می‌شود و قابل بازگشت نیست. یعنی حتی اگر ویزای شما رد شود، این پول پس داده نخواهد شد. پس با آگاهی از این موضوع درخواست دهید.
  • این هزینه برای هر نفر جداگانه است. اگر خانواده ۴ نفره هستید، برای هر ۴ نفر باید ۱۸۵ دلار پرداخت شود (جمعاً ۷۴۰ دلار).
  • خوشبختانه برای شهروندان ایرانی هزینه اضافی موسوم به ویزافی (Visa Issuance Fee) در زمان صدور ویزا دریافت نمی‌شود. برخی کشورها به عنوان عمل متقابل از اتباع یکدیگر هزینه صدور ویزا می‌گیرند، اما طبق جدول رسمی روادید آمریکا برای ایرانیان، هزینه صدور ویزای B1/B2 برای ایرانی‌ها صفر دلار است. پس اگر افسر به شما گفت ویزا صادر می‌شود، دیگر مبلغی در سفارت پرداخت نخواهید کرد و فقط منتظر دریافت گذرنامه با ویزا می‌شوید. (در برخی سفارت‌ها ممکن است هزینه پیکاپ پاسپورت یا خدمات جانبی باشد که آن هم معمولاً ناچیز است یا قبلاً پرداخت شده).
  • سایر هزینه‌های جانبی: همان‌طور که در بخش شرایط اشاره شد، شما باید هزینه سفر به کشور محل سفارت، هزینه اقامت چند روزه در آن کشور و هزینه ترجمه رسمی مدارک را نیز در نظر بگیرید. این مبالغ بستگی به انتخاب‌های شما دارد: مثلاً بلیط هواپیما به آنکارا ارزان‌تر از ابوظبی است، یا مدت اقامت شما در کشور همسایه اگر طولانی شود (برای دریافت پاسپورت) هزینه هتل بیشتری می‌طلبد. همچنین ترجمه مدارک بسته به تعداد صفحات، هزینه متفاوتی خواهد داشت. بنابراین قیمت تمام‌شده ویزای آمریکا برای هر فرد مقداری متغیر است. اما به طور کلی، عمده‌ترین هزینه ثابت همان ۱۸۵ دلار است و باقی مخارج، قابل مدیریت با انتخاب‌های شماست.
  • برخی متقاضیان برای تسریع کارها یا اطمینان بیشتر، از خدمات مؤسسات مهاجرتی یا آژانس‌ها استفاده می‌کنند که آنها نیز هزینه‌ی خدمات مشاوره و پیگیری پرونده را خواهند داشت. برای مثال، موسسه رهنما ویزا پکیج‌های مشاوره، تکمیل فرم، پرداخت هزینه و گرفتن وقت سفارت را با دریافت حق‌الزحمه مشخص ارائه می‌کند که طبیعتاً به هزینه‌های دولتی اضافه می‌شود. استفاده از این خدمات اختیاری است اما می‌تواند شانس موفقیت و سرعت انجام کار را بالا ببرد.

به طور خلاصه، قبل از اقدام مطمئن شوید که توان مالی پوشش تمامی هزینه‌های ذکرشده را دارید. هیچ‌وقت تمام دارایی نقد خود را صرف این پروسه نکنید؛ چون در نهایت باید نشان دهید پس‌انداز کافی پس از هزینه‌ها هم برایتان باقی می‌ماند.

مدت زمان صدور ویزا و روند پردازش در سال ۲۰۲۵

مدت زمان لازم برای گرفتن ویزای توریستی آمریکا از چند هفته تا چند ماه متغیر است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. می‌توان این بازه‌ها را در چند بخش بررسی کرد:

  • زمان انتظار برای وقت سفارت: این قسمت ممکن است بیشترین تأخیر را ایجاد کند. بسته به سفارتی که انتخاب می‌کنید و فصل سال، ممکن است تاریخ‌های موجود برای مصاحبه از ۲ هفته تا حتی ۲-۳ ماه بعد باشد. مثلاً در برخی مقاطع سفارت آمریکا در ارمنستان شلوغ است و نوبت‌های مصاحبه دور هستند. شما می‌توانید وضعیت تقریبی زمان انتظار را در سایت کنسولی هر سفارت چک کنید. توصیه می‌شود هر موقع تصمیم سفر داشتید، هرچه زودتر برای وقت اقدام کنید تا در موعد دلخواه به مشکل برنخورید.
  • فاصله تا روز مصاحبه: پس از گرفتن وقت، فرضاً یک ماه زمان دارید تا روز مصاحبه. در این مدت کاری جز آماده‌سازی مدارک از دست‌تان برنمی‌آید. بنابراین این بخش از پروسه به برنامه‌ریزی شما بستگی دارد.
  • روز مصاحبه و جواب اولیه: خود مصاحبه در یک روز انجام می‌شود و اگر خوش‌شانس باشید همان‌جا جواب قبولی می‌گیرید. در این صورت از زمان مصاحبه تا دریافت پاسپورت دارای ویزا معمولاً ۳ الی ۷ روز کاری طول می‌کشد. طی این مدت سفارت برچسب ویزا را آماده کرده و پاسپورت را از طریق پیک به شما تحویل می‌دهد (یا برایتان پست می‌کند). برخی سفارت‌ها شماره پیگیری می‌دهند که بتوانید وضعیت صدور ویزا را آنلاین چک کنید.
  • حالت‌های تأخیری (Administrative Processing): همان‌طور که در قسمت نتیجه مصاحبه گفتیم، اگر پرونده شما نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد، زمان صدور ویزا می‌تواند بسیار طولانی شود. معمولاً سفارت‌ها اعلام می‌کنند که اکثر مواردِ بررسی تکمیلی ظرف ۶۰ روز تعیین تکلیف می‌شوند، اما برای شهروندان برخی کشورهای خاص (از جمله ایران) این زمان گاهی بیشتر هم می‌شود. طبق گزارشات غیررسمی، در سال‌های اخیر بیشتر کلیرنس‌های ایرانیان زیر ۳ ماه نهایی شده، اما موارد ۶ ماهه یا حتی بیشتر هم دیده شده است. متأسفانه هیچ راهی نیست جز صبر؛ شما نمی‌توانید با تماس یا فشار، سرعت این مرحله را زیاد کنید چون در خاک آمریکا توسط نهادهای امنیتی انجام می‌شود.
  • مدت زمان کلی از آغاز تا پایان: اگر همه چیز顺利 پیش برود، تجربه نشان داده که حدود ۱٫۵ تا ۳ ماه زمان متوسط برای کل فرآیند از تکمیل فرم تا دریافت ویزاست. اما این در شرایطی است که مثلاً وقت سفارت را زود بگیرید و نیاز به کلیرنس نباشد. اگر وقت دور باشد یا کلیرنس بخورید، ممکن است پروسه تا ۶ ماه یا بیشتر نیز کش کش پیدا کند. بنابراین حتماً برنامه سفر خود را با احتساب این عدم قطعیت‌ها تنظیم کنید. به عنوان مثال، اگر قصد شرکت در یک رویداد یا جشن در تاریخ معینی را دارید، چندین ماه جلوتر اقدام کنید که اگر تأخیری پیش آمد فرصت جبران باشد.
  • اعتبار و مدت اقامت: بد نیست اینجا یادآوری کنیم که پس از صدور ویزا، اعتبار ویزای توریستی شما (برای ایرانیان) احتمالاً تنها ۳ ماه است تا یک بار وارد شوید. اما مدت اقامت مجاز پس از ورود معمولاً تا ۶ ماه خواهد بود (این را افسر مرزی در فرودگاه هنگام ورود در پاسپورت مهر می‌کند). اگر بخواهید بیش از مدت تعیین‌شده در آمریکا بمانید، باید قبل از انقضای اقامت، از داخل آمریکا درخواست تمدید ویزا/تمدید اقامت بدهید که مستلزم ارائه دلیل موجه (مثل درمان پزشکی طولانی) و پرداخت هزینه و ارسال فرم به اداره مهاجرت (USCIS) است. تمدید معمولاً حداکثر برای ۶ ماه اضافه امکان‌پذیر است و باید شرایط‌اش را داشته باشید. اما توصیه این است که حتی‌الامکان از همان ابتدا طبق زمان اعلام‌شده خارج شوید، چون ماندن بیش از حد اعتبار پاسپورت می‌تواند در سوابق شما اثر منفی بگذارد و شانس ویزاهای بعدی را کم کند.

دلایل رایج ریجکتی ویزای آمریکا و راه‌های پیشگیری

متأسفانه درصد قابل توجهی از درخواست‌های ویزای توریستی برای ایرانیان رد می‌شود. دانستن دلایل این ریجکتی‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا از آنها پیشگیری کنید. در زیر برخی مهم‌ترین دلایل رد شدن ویزا و توصیه‌هایی برای اجتناب از آنها را آورده‌ایم:

  • قانع نشدن افسر از بازگشت متقاضی به ایران: همان‌طور که بارها اشاره کردیم، بند 214(b) شایع‌ترین علت رد ویزاست. اگر افسر کوچک‌ترین شک را داشته باشد که شما ممکن است بعد از ورود به آمریکا برنگردید – به دلیل بیکاری در ایران، نداشتن روابط خانوادگی قوی، عدم ارائه دلیل قانع‌کننده برای سفر، یا هر قرینه‌ای که نشان دهد انگیزه مهاجرتی پنهان دارید – درخواست شما را رد می‌کند. راه پیشگیری: مدارک وابستگی به وطن را کامل ارائه کنید (کار، خانواده، ملک، تحصیل…) و در مصاحبه با اطمینان از برنامه بازگشت صحبت کنید.
  • عدم اثبات تمکن مالی کافی: اگر در مدارک بانکی شما موجودی بسیار کم باشد یا گردش حساب ضعیف به نظر برسد، یا در مصاحبه نتوانید توضیح دهید که چگونه هزینه سفر را تأمین می‌کنید، افسر تصور می‌کند شاید قصد دارید به محض ورود در آمریکا کار غیرقانونی کنید یا با مشکل مالی مواجه خواهید شد. هر دوی این تصورات به ضرر شماست و می‌تواند به رد ویزا منجر شود. راه پیشگیری: از قبل پس‌انداز کافی جمع‌آوری کنید، مدارک مالی را دقیق و کامل ارائه دهید، و اگر حامی مالی دارید، نامه حمایت او را ضمیمه کنید. در مصاحبه هم مشخص کنید که مثلاً “هزینه سفرم از پس‌انداز شخصی خودم که طی چند سال کار جمع کرده‌ام تأمین می‌شود” یا “اسپانسر من برادرم است که در آمریکا زندگی می‌کند و این هم مدارک شغلی و مالی اوست“.
  • اشتباهات یا تناقضات در فرم DS-160 یا مدارک: هرگونه اطلاعات غلط، ناقص یا متناقض در فرم درخواست یا مدارک ارائه‌شده می‌تواند باعث سوءظن و رد ویزا شود. برای مثال، اگر در فرم ذکر کرده‌اید که مجردید ولی شناسنامه شما تأهل را نشان می‌دهد (یا بالعکس)، یا در فرم گفته‌اید شاغل‌اید اما نامه اشتغال ارائه نکرده‌اید، یا تاریخچه سفرتان در فرم با مُهرهای پاسپورت همخوانی ندارد، همه اینها اعتماد افسر را سلب می‌کند. راه پیشگیری: فرم DS-160 را با نهایت دقت و صداقت پر کنید و چندبار قبل از ارسال بازبینی کنید. مطمئن شوید همه مدارک پشتیبان با اطلاعات فرم همخوانی دارند. اگر اشتباهی متوجه شدید، حتماً در روز مصاحبه صادقانه اصلاح کنید (مثلاً بگویید “در فرم اشتباهاً وضعیت تاهل را تکمیل نکردم” و سریع اصلاحیه را ارائه دهید).
  • سابقه‌ی تخلف یا رد ویزای قبلی: اگر قبلاً در هر کشوری (به‌ویژه آمریکا) قانون‌شکنی کرده باشید – مثل اقامت غیرقانونی، کار غیرمجاز، دروغ در درخواست ویزا یا پناهندگی ناموفق – احتمال رد شدن ویزای جدید بسیار بالاست. همچنین اگر در گذشته درخواست ویزای آمریکا داده و رد شده‌اید، افسر جدید حتماً از آن مطلع است و بسیار سخت‌گیرانه‌تر بررسی می‌کند. راه پیشگیری: گذشته را که نمی‌شود تغییر داد، اما اگر مثلاً دفعه قبل با مدارک ناقص رد شده‌اید، این بار حتماً شرایط‌تان را بهبود دهید و نشان دهید تغییر معناداری رخ داده (مثلاً شغل بهتری دارید یا دعوت‌نامه دارید). در مورد سوابق منفی، تنها راه صداقت و ابراز ندامت است؛ سعی نکنید پنهان کنید چون آنها از طریق سیستم متوجه می‌شوند.
  • نداشتن هدف روشن از سفر: اگر پاسخ‌های شما به پرسش «چرا می‌خواهید به آمریکا بروید؟» مبهم یا مشکوک باشد (مثلاً بگویید “هنوز دقیقا نمی‌دانم، می‌خواهم ببینم چه پیش می‌آید” یا “می‌روم شاید کاری پیدا کنم“!), قطعاً رد خواهید شد. شما باید هدف معین و مشروع داشته باشید. راه پیشگیری: قبل از مصاحبه هدف خود را کاملاً شفاف کنید. حتی اگر صرفاً توریستی است، روی چند مکان گردشگری مشخص تمرکز کنید (“همیشه آرزو داشتم گرندکنیون رو ببینم و از نیویورک بازدید کنم“) یا اگر فامیلی دارید، بگویید “۵ سال است خواهرم را ندیده‌ام، می‌خواهم برای یک دیدار کوتاه به پیش او بروم“. هدف درمانی هم باشد باید مدارک پزشکی داشته باشید. در کل هدفی را مطرح کنید که قابل باور و مستند باشد.
  • رفتار نامناسب در مصاحبه: هرگونه بی‌احترامی، مشاجره، عدم همکاری یا پنهان‌کاری عمدی در مصاحبه می‌تواند به رد ویزا منجر شود. اگر متقاضی از کوره در برود یا جواب سربالا بدهد، یا از افسر بخواهد “مهر کنید بره دیگه!”، نتیجه‌ای جز ریجکت ندارد. راه پیشگیری: مودب، خونسرد و حرفه‌ای رفتار کنید. حتی اگر سؤال تکراری پرسیدند، با حوصله پاسخ دهید. اگر احساس کردید او قانع نشده، می‌توانید محترمانه بپرسید “آیا نیاز است مدرکی ارائه کنم؟” و سپس سند مربوطه را نشان دهید. اما هرگز صدایتان را بالا نبرید یا دروغی که گفته‌اید را با دروغ دیگر پوشش ندهید.

در مجموع، کلید موفقیت دوری از این دلایل رد شدن، آمادگی کامل و صداقت است. پرونده و شرایط خود را طوری قوی کنید که افسر دلیلی برای رد کردن شما نبیند. اگر هم بدشانسی آوردید و رد شدید، در بخش بعد خواهیم گفت چه کار کنید.

اگر ویزا رد شد، چه باید کرد؟ (پیگیری و درخواست مجدد)

ریجکت شدن ویزا هرچند تلخ است، اما اتفاق عجیبی نیست و ممکن است برای هرکسی پیش بیاید. مهم این است که بدانید بعد از ریجکتی چه گزینه‌هایی دارید و چگونه می‌توانید شانس خود را در آینده افزایش دهید:

  • بررسی دلیل ریجکتی: ابتدا باید بفهمید چرا ویزای شما رد شده است. همان برگه‌ای که افسر به شما می‌دهد راهنمایی می‌کند: اگر تیک 214(b) خورده یعنی افسر قانع نشده قصد شما موقتی است یا شرایط شما کافی نیست (دلایل عمومی). اگر تیک 212(a) مربوط به موارد ممنوعیت (مثلاً سابقه کیفری یا امنیتی) باشد، یعنی مشکل جدی‌تری وجود داشته است. اکثراً برای ویزای توریستی همان 214(b) اعلام می‌شود که معنایش “قانع نشدن در مورد وابستگی یا صلاحیت” است.
  • اعتراض رسمی وجود ندارد: برخلاف برخی ویزاهای مهاجرتی یا پناهندگی، برای ویزاهای توریستی هیچ فرآیند قانونی اعتراض (Appeal) یا تجدیدنظر وجود ندارد. سفارت آمریکا تصمیم افسر را نهایی می‌داند و پرونده همان‌جا بسته می‌شود. پس اگر کسی یا مؤسسه‌ای ادعا کرد “ما برات اعتراض می‌زنیم و درستش می‌کنیم”، باور نکنید. تنها راه، اقدام مجدد (Reapply) است.
  • چه زمانی دوباره اقدام کنیم؟ از نظر فنی، شما می‌توانید بلافاصله روز بعد از ریجکت شدن، دوباره فرم پر کنید و هزینه بدهید و برای مصاحبه جدید وقت بگیرید. اما این کار توصیه نمی‌شود؛ چون اگر هیچ چیز در پرونده شما تغییر نکرده، نتیجه هم تغییری نخواهد کرد. بهتر است مدتی (حداقل چند ماه) صبر کنید و در شرایط خود بهبود ایجاد کنید. مثلاً اگر شغل نداشتید و رد شدید، صبر کنید در این فاصله یک شغل پیدا کنید یا اگر موجودی حساب‌تان کم بوده، سعی کنید پس‌اندازتان را تقویت کنید. خلاصه نقاط ضعفی را که حدس می‌زنید عامل رد بوده رفع کنید و سپس دوباره اقدام نمایید. ضمن اینکه فاصله زمانی منطقی (مثلاً ۶ ماه) نشان می‌دهد شما با فکر و شرایط جدید برگشته‌اید نه از روی سماجت.
  • درخواست ویزای کشور دیگر در این فاصله: برخی افراد بعد از رد شدن ویزای آمریکا، به فکر می‌افتند که مثلاً شانس‌شان را برای ویزای شینگن اروپا یا کانادا امتحان کنند تا سابقه سفرشان بهتر شود. این ایده بدی نیست، البته اگر شرایطش را دارید. داشتن یک ویزای جدید در پاسپورت (و بازگشت موفق از آن کشور) می‌تواند پرونده بعدی شما برای آمریکا را قوی‌تر کند. اما یادتان باشد که درخواست‌های ویزای کشورهای توسعه‌یافته هم به هم مرتبط‌اند؛ یعنی مثلاً کانادا می‌فهمد که شما همین تازگی ویزای آمریکا‌تان رد شده (چون در فرم‌ها معمولاً سؤال می‌شود “ویزای چه کشورهایی رد شده‌اید؟”) و برعکس. پس در درخواست‌های جدید صادق باشید و رد ویزای قبلی را کتمان نکنید. اگر افسر کشور دیگری پرسید چرا آمریکا رد شدید، با آرامش توضیح دهید که شاید قانع نشده‌اند و شما الان قصد سفر دیگری دارید. موردی گزارش نشده که صرف ریجکت شدن ویزای آمریکا باعث رد ویزای اروپا یا کانادا شود؛ ولی به هر حال آنها هم دقت می‌کنند که همان اشتباهات را در پرونده جدید نداشته باشید.
  • گرفتن مشاوره تخصصی: اگر یک بار ریجکت شده‌اید، توصیه اکید داریم که از مشاوره کارشناسان باتجربه بهره بگیرید تا خطاهای پرونده شما را شناسایی کنند. موسسه رهنما ویزا سابقه بررسی پرونده‌های ریجکت‌شده را دارد و می‌تواند به شما بگوید در اقدام بعدی چه اسنادی را اضافه کنید یا چگونه استراتژی خود را تغییر دهید. گاهی یک تغییر کوچک (مثلاً انتخاب سفارت متفاوت، یا گرفتن یک دعوت‌نامه، یا سفر به یک کشور دیگر قبل از درخواست مجدد) می‌تواند نتیجه را عوض کند. کارشناسان با تجربه موارد مشابه، این نکات را می‌دانند.
  • واقع‌بین باشید: اگر دوبار پشت سر هم ویزای شما رد شد، احتمالاً مشکل پایه‌ای‌تری وجود دارد. برای برخی افراد، گرفتن ویزای آمریکا در شرایط فعلی تقریباً ممکن نیست (مثلاً فردی که هیچ شغل و دارایی و وابستگی در ایران ندارد و یکباره قصد سفر می‌کند، یا کسی که قبلاً اقدام پناهندگی کرده بوده و رد شده). در چنین مواردی شاید بهتر باشد انرژی و هزینه خود را صرف گزینه‌های دیگری کنید یا اگر اصرار به ویزای آمریکا دارید، تا زمانی که تغییر قابل ملاحظه‌ای در زندگی‌تان رخ نداده (مثلاً ازدواج نکرده‌اید، شغل درست و حسابی پیدا نکرده‌اید، یا …) فعلاً دست نگه دارید.

جمع‌بندی اینکه بعد از ریجکتی، اول دلیل را پیدا کنید، دوم شرایط را اصلاح کنید، سوم با آمادگی قوی‌تر دوباره درخواست دهید. خیلی‌ها بوده‌اند که بار دوم یا حتی سوم موفق به اخذ ویزا شده‌اند. پس ناامید نشوید، فقط هوشمندانه‌تر عمل کنید.

تغییرات جدید و نکات مهم ویزای آمریکا در سال ۲۰۲۵

هر سال ممکن است قوانین و شرایط ویزای آمریکا دستخوش تغییراتی شود. در اینجا به چند نکته به‌روز مرتبط با سال ۲۰۲۵ که دانستن آنها برای متقاضیان ایرانی مفید است اشاره می‌کنیم:

  • افزایش هزینه ویزا: همان‌طور که ذکر شد، هزینه درخواست ویزای غیرمهاجرتی آمریکا (از جمله توریستی) از سال ۲۰۲۳ به بعد از ۱۶۰ دلار به ۱۸۵ دلار افزایش یافته است. پس در سال ۲۰۲۵ حتماً مبلغ صحیح را مد نظر داشته باشید و مراقب منابع قدیمی‌تر که شاید هنوز ۱۶۰ دلار ذکر کرده‌اند باشید. همیشه آخرین اطلاعات را از سایت سفارت مربوطه چک کنید.
  • لغو ممنوعیت سفر مسلمانان: خوشبختانه ممنوعیت سفر (Travel Ban) که در سال‌های ۲۰۱7-2020 برای برخی کشورهای مسلمان از جمله ایران اعمال شده بود، در سال 2021 لغو گردید. در حال حاضر (سال ۲۰۲۵) هیچ ممنوعیت عمومی برای صدور ویزا به ایرانیان وجود ندارد و پرونده‌های ویزای توریستی ایرانیان همانند سایر کشورها بررسی می‌شوند (البته با سخت‌گیری‌های امنیتی معمول). این یک نکته امیدوارکننده است، چون تا چند سال پیش بسیاری از درخواست‌های ویزا صرفاً به خاطر آن فرمان اجرایی رد می‌شدند. اکنون دیگر چنین محدودیتی رسمی وجود ندارد. البته روابط سیاسی میان ایران و آمریکا همچنان حساس است و ممکن است در آینده سیاست‌ها تغییر کند، اما تا این لحظه جریان صدور ویزا برای ایرانیان برقرار است.
  • سخت‌گیری‌های امنیتی و بررسی سوابق: دولت آمریکا در سال‌های اخیر روی بررسی پیشینه افراد دقت بیشتری به خرج می‌دهد. برخی تغییرات قابل توجه شامل: اضافه شدن سؤال شبکه‌های اجتماعی در فرم DS-160 (از ۲۰۱۹ به بعد)، بررسی دقیق‌تر سابقه سفر به کشورهایی که مورد نگرانی امنیتی هستند، و حتی بازبینی سوابق اشتغال و تحصیل افراد. به عنوان مثال، اگر شما در حوزه‌های حساس فناوری، هسته‌ای، یا صنایع شیمیایی تحصیل یا کار کرده باشید، احتمال کلیرنس امنیتی شما بیشتر است. همچنین اطلاعات بیومتریک و چهره‌نگاری افراد اکنون با دیتابیس‌های مختلف تطبیق داده می‌شود تا ریسک‌ها ارزیابی شوند. این تغییرات به این معنی نیست که کار خاصی از شما برمی‌آید؛ فقط آگاه باشید که ممکن است طول فرآیند برایتان بیشتر شود و مدارک مرتبط با تخصص خود را هم آماده کنید.
  • محدودیت‌های مرتبط با کووید-19: در سال 2020 و 2021 به دلیل همه‌گیری کرونا، سفارت‌های آمریکا مدت‌ها تعطیل بودند یا خدمات محدودی ارائه می‌دادند. خوشبختانه تا سال 2025 این محدودیت‌ها تقریباً به طور کامل برداشته شده و سفارت‌ها به روال عادی بازگشته‌اند. تنها اثر باقیمانده ممکن است وجود تجمع متقاضیان و شلوغی وقت‌ها باشد که ناشی از انباشته شدن درخواست‌های معوق است. پس اگر شنیدید گرفتن وقت سخت شده، بدانید تا حدی اثر پساکروناست که با گذشت زمان بهبود می‌یابد. در حال حاضر نیازی به ارائه گواهی واکسن یا تست منفی برای ورود به سفارت‌ها نیست (اما برای سفر به خود آمریکا، قوانین بهداشتی ممکن است اعمال شود که آن هم در بیشتر موارد لغو شده است).
  • برنامه معافیت مصاحبه برای برخی موارد: دولت آمریکا طی سال‌های 2022 تا 2024 به خاطر شرایط خاص، برخی متقاضیان ویزا را از مصاحبه حضوری معاف کرد (Interview Waiver). این شامل کسانی می‌شد که در ۴۸ ماه اخیر ویزای آمریکا داشتند و الان می‌خواستند مجدداً درخواست بدهند؛ آن‌ها می‌توانستند بدون مصاحبه حضوری و با تحویل مدارک، ویزا را تمدید کنند. البته این سیاست به طور کلی اجرا شد اما برای ایرانیان داخل کشور چندان کاربردی نبود چون اکثر ایرانی‌ها ویزای توریستی ۳ ماهه یکبار ورود داشتند که یا منقضی شده یا اگر هم داشتند، برای تمدید باید باز به کشور دیگر سفر می‌کردند. به هر حال، اگر شما ویزای قبلی‌تان اخیراً منقضی شده، بد نیست بررسی کنید که آیا سفارتی که می‌خواهید بروید امکان درخواست بدون مصاحبه را فراهم می‌کند یا خیر. معمولاً در وبسایت سفارت مربوطه در بخش Interview Waiver توضیح داده می‌شود.
  • پیگیری آنلاین وضعیت پرونده: یک نکته جدید مثبتی که وجود دارد این است که اکنون می‌توانید وضعیت صدور ویزای خود را به صورت آنلاین در سایت ceac.state.gov (کنسولار الکترونیک اپلیکیشن) پیگیری کنید. پس از مصاحبه، با وارد کردن شماره پرونده (شماره بارکد DS-160) و محل سفارت، می‌توانید ببینید ویزای شما در چه مرحله‌ای است: در حال پردازش، صادر شده، آماده تحویل یا نیاز به اطلاعات تکمیلی. اگر پرونده شما Administrative Processing شده باشد، در این سایت همین وضعیت را نمایش می‌دهد تا زمانی که به Issued تبدیل شود. این شفافیت کمک می‌کند کمتر نیاز به ایمیل زدن یا تلفن به سفارت داشته باشید.
  • سفر به آمریکا و قوانین ورود: پس از اینکه ویزا را دریافت کردید و به آمریکا سفر کردید، ممکن است نسبت به گذشته کنترل‌های مرزی سختگیرانه‌تری را تجربه کنید. به ویژه برای شهروندان کشورهای خاورمیانه، مأموران مرزی (CBP) در فرودگاه‌های آمریکا ممکن است سوالات بیشتری بپرسند یا وسایل الکترونیکی شما را برای بازرسی درخواست کنند. این جزو اختیارات قانونی آنهاست. پس تعجب نکنید اگر هنگام ورود، گوشی یا لپ‌تاپ شما را بخواهند بررسی کنند یا از شما درباره حساب‌های اجتماعی، سوابق شغلی و … بپرسند. این بخشی از فضای امنیتی فعلی است. بهترین واکنش صداقت و همکاری است؛ البته شما حق دارید برخی اطلاعات شخصی (مثلاً رمز گوشی) را ندهید اما عدم همکاری ممکن است منجر به عدم اجازه ورود شود. در مجموع، اگر ویزا دارید و قصدتان گردشگری واقعی است، جای نگرانی نیست – فقط آماده باشید که شاید چند سوال اضافه‌تر جواب دهید.

در پایان این بخش، تاکید می‌کنیم که همواره آخرین اخبار و تغییرات قوانین ویزا را از منابع رسمی دنبال کنید. سایت رسمی سفارت آمریکا و همچنین بخش Virtual Embassy آمریکا برای ایرانیان (سایت سفارت مجازی) اطلاعات به‌روز را منتشر می‌کنند. قوانین مهاجرتی ممکن است بر اساس سیاست‌های دولت آمریکا در هر برهه تغییر کند؛ بنابراین دانستن جدیدترین مقررات به شما کمک می‌کند با آگاهی بیشتری اقدام کنید. خوشبختانه موسسه رهنما ویزا نیز جدیدترین اطلاعات و نکات را رصد کرده و در اختیار مراجعین خود قرار می‌دهد تا هیچ تغییری شما را غافلگیر نکند.

اخذ ویزای توریستی آمریکا برای ایرانیان، پروژه‌ای است که نیاز به برنامه‌ریزی، دقت و صبر دارد. در این مقاله سعی کردیم قدم‌به‌قدم شما را با تمامی جوانب این مسیر آشنا کنیم. از تعریف ابتدایی ویزای B2 گرفته تا جزئیات ریز مصاحبه و مدارک و حتی نکات جدید سال ۲۰۲۵ را مرور کردیم. حال ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که “از کجا شروع کنم و چگونه همه این کارها را بدون خطا انجام دهم؟

پیشنهاد ما این است که ابتدا با دید واقع‌بینانه شرایط خود را بسنجید؛ اگر فکر می‌کنید واجد شرایط هستید (وابستگی خانوادگی/شغلی خوب و توان مالی مناسب دارید)، مدارک‌تان را آماده کنید و توکل به خدا اقدام نمایید. اما اگر در هر مرحله احساس عدم اطمینان کردید یا نیاز به راهنمایی داشتید، حتماً از متخصصان با تجربه کمک بگیرید. موسسه مهاجرتی رهنما ویزا با سال‌ها تجربه در زمینه اخذ ویزاهای آمریکا همراه مطمئن شما در این مسیر خواهد بود. کارشناسان خبره‌ی رهنما ویزا با آگاهی کامل از آخرین قوانین و رویه‌های سفارت، می‌توانند در تکمیل فرم‌ها، تهیه‌ی مدارک، تعیین وقت سفارت در کوتاه‌ترین زمان ممکن و حتی آموزش مصاحبه به شما کمک کنند. همراهی یک تیم حرفه‌ای، استرس شما را کاهش می‌دهد و شانس موفقیت پرونده را بالا می‌برد.ض

USA Tourist Visa Guide for Iranians 2025

دوشنبه 22اردیبشهت 1404 

سوالات متداول

ویزای توریستی آمریکا (B2) چیست و چه تفاوتی با ویزای B1 دارد؟

ویزای توریستی آمریکا که به عنوان ویزای بازدیدکننده یا ویزای B2 نیز شناخته می‌شود، یک ویزای غیرمهاجرتی برای اقامت کوتاه‌مدت (معمولاً تا ۶ ماه در هر بار ورود) در ایالات متحده است. هدف از این ویزا، سفر برای گردش و تفریح، دیدار با خانواده و دوستان، شرکت در رویدادهای اجتماعی یا دریافت خدمات پزشکی است. دارندگان ویزای B2 اجازه کار یا تحصیل در آمریکا را ندارند.

ویزای B1 مخصوص افرادی است که با اهداف کاری یا تجاری کوتاه‌مدت (مانند شرکت در جلسات، کنفرانس‌ها یا مذاکرات قرارداد) به آمریکا سفر می‌کنند. امروزه اغلب سفارت‌ها ویزای ترکیبی B1/B2 صادر می‌کنند که هر دو هدف را پوشش می‌دهد. با پاسپورت ایرانی، این ویزا معمولاً به صورت یک‌بار ورود و با اعتبار کوتاه (حدود ۳ ماه) صادر می‌شود.

دو شرط اصلی برای افزایش شانس دریافت ویزای توریستی آمریکا برای متقاضیان ایرانی وجود دارد: ۱) اثبات وابستگی کافی به میهن (قصد بازگشت به ایران پس از پایان سفر) و ۲) داشتن تمکن مالی و استطاعت پرداخت هزینه‌های سفر. علاوه بر این، به دلیل نبود سفارت آمریکا در ایران، متقاضیان باید برای مصاحبه و انگشت‌نگاری به یک کشور ثالث (مانند ترکیه، امارات یا ارمنستان) سفر کنند.

برای اثبات قصد بازگشت، ارائه مدارکی مانند گواهی اشتغال به کار با سابقه قابل قبول، گواهی اشتغال به تحصیل، سند ازدواج، مدارک مالکیت اموال (خانه، زمین، خودرو) و سابقه سفر خارجی مثبت می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. این مدارک نشان می‌دهند که شما در ایران ریشه‌های قوی و دلایل قانع‌کننده‌ای برای بازگشت دارید.

برای اثبات تمکن مالی، معمولاً گواهی تمکن مالی و گردش حساب بانکی (به دلار و با ترجمه رسمی)، فیش‌های حقوقی، مدارک بازنشستگی یا اسناد ملکی ارائه می‌شوند. هدف این است که به افسر ویزا نشان دهید از پس هزینه‌های سفر خود برمی‌آیید و در آمریکا نیازی به کار غیرقانونی نخواهید داشت.

فرآیند درخواست شامل چند مرحله اصلی است: ۱. تکمیل فرم آنلاین DS-160 با دقت و صداقت کامل. ۲. پرداخت هزینه ویزا (۱۸۵ دلار آمریکا در سال ۲۰۲۵) که غیرقابل استرداد است. ۳. تعیین وقت مصاحبه در سامانه وقت‌دهی سفارت آمریکا در کشور ثالث. ۴. آمادگی برای مصاحبه شامل جمع‌آوری کامل مدارک و تمرین پاسخ به سوالات رایج. ۵. حضور در روز مصاحبه در سفارت یا کنسولگری آمریکا.

خیر، داشتن دعوت‌نامه برای ویزای توریستی آمریکا الزامی نیست و شما می‌توانید بدون آن نیز اقدام کرده و ویزا بگیرید. با این حال، داشتن دعوت‌نامه رسمی از یک شخص (فامیل، دوست) یا نهاد (شرکت، سازمان) در آمریکا می‌تواند به تقویت پرونده شما کمک کند، به خصوص اگر هدف سفر شما دیدار اقوام درجه یک یا شرکت در یک رویداد خاص باشد و میزبان تعهد میزبانی و حمایت مالی شما را بپذیرد. اما تاکید می‌شود که دعوت‌نامه به تنهایی تضمین‌کننده صدور ویزا نیست و شرایط اصلی متقاضی همچنان اولویت دارد.